.jpg)
Τι είναι η ξηροστομία και πως αντιμετωπίζεται;
Πονόδοντος, σε αργία. Τι πρέπει να κάνουμε μέχρι να πάμε στον οδοντίατρο;
Είναι Σαββατοκύριακο, είναι διακοπές των Χριστουγέννων, του Πάσχα ή του καλοκαιριού κι εσείς υποφέρετε από πονόδοντο. Ο οδοντογιατρός σας λείπει όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί του ή εσείς λείπετε. Τι θα κάνετε;
Κατ’ αρχήν θα αναζητήσετε τηλεφωνικά τον οδοντίατρό σας κι εκείνος θα σας δώσει τις απαραίτητες οδηγίες αν απουσιάζει. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα αρνηθεί να σας δεχθεί έστω κι αν είναι αργία.
Μέχρι να επισκεφτείτε το ιατρείο τί φάρμακα θα πάρετε; Κατ’ αρχήν διατηρήστε την ψυχραιμία σας και μην καταπίνετε ότι βρίσκετε μπροστά σας.
Αν ο πόνος είναι συνεχής και έντονος θα καταφύγετε στα εξής παυσίπονα:
Παρακεταμόλη 1000mg συνολικά κάθε 8 ώρες και ενδιάμεσα πάλι ανά 8 ώρες ένα Μη Στεροειδές Αντιφλεγμονώδες Φάρμακο όπως Ασπιρίνη, Ponstan, Brufen και πολλά άλλα.
Το Mesulid λαμβάνεται ανά 12ωρο. Οι δύο παραπάνω κατηγορίες παυσίπονων λειτουργούν διαφορετικά και έτσι ο συνδυασμός τους είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός.
Ποτέ μην τρίβετε ασπιρίνη ή άλλο φάρμακο στα ούλα, ούτε μπουκώματα με οινοπνευματώδη. Αυτό που θα επιτύχετε είναι έγκαυμα στα ούλα, συνεπώς ένα επιπρόσθετο πρόβλημα.
Αν διαπιστώσετε πρήξιμο, ή αν μπορείτε να προσδιορίσετε με σαφήνεια ποιο δόντι είναι επώδυνο ιδιαίτερα στο δάγκωμα, ή το νοιώθετε ‘’σαν να επιμηκύνετε’’ τότε και μόνο τότε θα καταφύγετε στην αντιβίωση παράλληλα με τα παυσίπονα.
Αντιβιοτικά ευρέως φάσματος όπως Αμοξισιλίνη 500mg σε συνδυασμό με Flagyl ή Augmentin 625mg ανά 8ωρο για 5 τουλάχιστον μέρες αποτελούν τη θεραπεία εκλογής.
Οι δόσεις καθορίζονται ανάλογα με το σωματικό βάρος, κατά συνέπεια είναι μικρότερες στα παιδιά, ενώ η συχνότητα παραμένει η ίδια.
Μην υπερβαίνετε τις συνιστώμενες δόσεις, κανένα φάρμακο δεν είναι εντελώς αθώο.
Συνυπολογίζετε πάντοτε τυχόν άλλα φάρμακα που παίρνετε, όπως και τυχόν αλλεργίες και συμβουλευτείτε τον ιατρό που σας παρακολουθεί.
Μην βάζετε ζεστά επιθέματα στο πρόσωπο σε περίπτωση αποστήματος.
Αν έχετε πόνο από φρονιμίτη που ανατέλλει κάνετε μπουκώματα με χλιαρό αλατόνερο, ή ένα αντιμικροβιακό διάλυμα και καθαρίζετε προσεκτικά την περιοχή με μαλακή οδοντόβουρτσα.
Αν ένα μπροστινό δόντι πεταχτεί έξω σε ένα παιδί, φυλάξτε το μέσα σε ένα μπουκαλάκι με γάλα, ώστε ο οδοντίατρος να μπορέσει να το αναφυτεύσει.
Συμπερασματικά θα λέγαμε όταν ταξιδεύετε προνοήστε να έχετε μαζί σας τα προαναφερόμενα φάρμακα για έκτακτη ανάγκη. Πριν από τις διακοπές ή τις αργίες φερθείτε συνετά. Επισκεφτείτε τον οδοντίατρο και αντιμετωπίστε οποιοδήποτε πρόβλημα έχετε εγκαίρως!
Ατελής αδαμαντινογένεση
Η ατελής αδαμαντινογένεση (amelogenesis imperfecta) αποτελεί μία κληρονομική ετερογενή αναπτυξιακή διαταραχή της αδαμαντίνης, που επηρεάζει τη νεογιλή και τη μόνιμη οδοντοφυΐα. Η συχνότητά της ποικίλλει από 1:700 έως 1:14.000 αναλόγως με τον πληθυσμό. Φαινοτυπικά έχει τρεις κύριους τύπους:
Υπενασβεστιωμένος τύπος: Είναι ο συχνότερα συναντώμενος. Η επιφάνεια της αδαμαντίνης είναι μαλακή και εύθρυπτη με μικρή αντοχή στις μασητικές δυνάμεις. Το χρώμα της ποικίλλει από βαθύ κίτρινο έως καστανό. Υπάρχει ευαισθησία μετά την ανατολή των δοντιών λόγω απομάκρυνσης τμημάτων αδαμαντίνης κατά τη μάσηση και η όψη της πιθανόν να είναι «διάτρητη». Λόγω της υφιστάμενης μορφολογίας, παρατηρούνται μεγάλες εναποθέσεις υπερουλικής τρυγίας και μικροβιακής πλάκας.
Υποπλαστικός τύπος: Σχετίζεται με το βαθμό διαφοροποίησης ή τον κύκλο ζωής των αδαμαντινοβλαστών με αποτέλεσμα τη μειωμένη εκκριτική ικανότητα τους επηρεάζοντας το πάχος της αδαμαντίνης (τοπικός ή γενικευμένος τύπος) η οποία σε σοβαρές περιπτώσεις απουσιάζει τελείως με έκθεση της οδοντίνης και πιθανή έκθεση και εκφύλιση του πολφού. Κλινικά η αδαμαντίνη είναι λεπτή με μεσοδιαστήματα μεταξύ των δοντιών. Η επιφάνεια της μπορεί να είναι ανώμαλη, λεία ή με πολλά τυχαίως κατανεμημένα βοθρία. Υπάρχει καθυστέρηση ανατολής και στο 60% των περιπτώσεων παρατηρείται ανεωγμένη δήξη. Ακτινογραφικά είναι ορατό το όριο αδαμαντίνης-οδοντίνης, με τη πρώτη να έχει λεπτό πάχος. Η ανώμαλη επιφάνεια είναι περισσότερο ορατή στα μυλικά 2/3 ενώ σε τοπική υποπλασία τα ακτινογραφικά ευρήματα παρατηρούνται με δυσκολία.
Υποώριμος τύπος: Οφείλεται σε διαταραχές στην αρχιτεκτονική δομή των πρισμάτων της αδαμαντίνης και του περιπρισμάτιου υμένα. Η επιφάνειά της έχει όψη κιμωλίας με χρώμα λευκό, πορτοκαλί ή καστανό με ή χωρίς ύπαρξη χρωστικών. Η αντοχή της είναι μειωμένη και καθώς δέχεται μασητικές δυνάμεις, επέρχεται κατάρρευση της επιφάνειάς της σε μικρά τμήματα. Ακτινογραφικά το πάχος της αδαμαντίνης είναι φυσιολογικό και είναι ελαφρώς περισσότερο ακτινοδιαπερατή από την οδοντίνη.
Ευαίσθητα δόντια; Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω
Τα ευαίσθητα δόντια είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο παρά την συχνή ενημέρωση αλλά και την σωρεία των προϊόντων που υπάρχουν πλέον.
Η βασική αιτία της ευαισθησίας των δοντιών είναι η κακή στοματική υγεία. Τι πρέπει να κάνουμε και τι όχι;
Διαλέξτε οδοντόκρεμα που ενδείκνυται για τα ευαίσθητα δόντια. Αυτές οι οδοντόκρεμες περιέχουν ένα συστατικό που λέγεται νιτρικό κάλιο, το οποίο κλείνει τις διόδους που έχουν ανοιχτεί από από την φθορά των δοντιών. Πιθανόν να μην λειτουργεί το ίδιο ευεργετικά για όλους αλλά είναι μια αρχή.
Χρησιμοποιείστε μαλακή οδοντόβουρτσα και μην βουρτσίζεται τα δόντια με μεγάλη πίεση. Οι σκληρές οδοντόβουρτσες και η πίεση φθείρουν ακόμα περισσότερο το σμάλτο των δοντιών ή ματώνουν τα ούλα με κίνδυνο μόλυνσης.
Υπάρχουν τροφές και ποτά που είναι όξινα και δεν κάνουν καλό γενικά στο σμάλτο των δοντιών, πόσο μάλλον στα ευαίσθητα δόντια. Καλό θα είναι 20 λεπτά μετά την κατανάλωση τέτοιων τροφών ή ποτών (π.χ πορτοκαλάδα) να πλένετε ή ξεπλύνετε το στόμα. Μην βουρτσίζετε τα δόντια νωρίτερα του 20λέπτου μετά από τα γεύματα, είτε έχετε ευαίσθητα δόντια ή όχι.
Συζητήστε με τον οδοντίατρο και συμβουλευτείτε τον εξετάζοντας την δική σας περίπτωση ευαισθησίας. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου ορισμένοι άνθρωποι χρειάζονται ειδική επίστρωση στα δόντια για να αντιμετωπίσουν την ευαισθησία. Η ειδική αυτή επίστρωση είναι ειδικό φθοριούχο βερνίκι, το οποίο όμως δεν διαρκεί για πάντα.
Κάτι ακόμα που επηρεάζει τα ευαίσθητα δόντια είναι ο τριγμός. Κάποιο άνθρωποι, είτε σε περιόδους έντονου στρες είτε στον ύπνο τους, "τρίζουν" τα δόντια τους. Για τις περιπτώσεις τριγμού στον ύπνο, υπάρχουν ειδικές συσκευές που μπαίνουν στο στόμα την ώρα του ύπνου.
Τέλος, αλλά πολύ σημαντική είναι η επίσκεψη στον οδοντίατρο τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο. Ο οδοντίατρος ως ειδικός έχει καλύτερη οπτική της στοματικής σας υγείας και μπορεί να σας συμβουλέψει κατάλληλα και να προλάβει πολλά οδοντικά προβλήματα εν τη γενέσει τους.
Γωνιακή χειλίτιδα και από τι προκαλείται
Η γωνιακή χειλίτιδα είναι ένα είδος φλεγμονής και δεν είναι κάτι σπάνιο. Ένας οδοντίατρος μπορεί εύκολα να το αναγνωρίσει και να το αναφέρει στον ασθενή.
Η γωνιακή χειλίτιδα δεν είναι μεταδοτική, και καθόλου επικίνδυνη. Αν παραμεληθεί όμως θα καταλήξει σε αιμορραγία.
Οι συνήθεις αιτίες που προκαλούν τη γωνιακή χειλίτιδα είναι:
- Κακή εφαρμογή ή κακή υγιεινή της τεχνητής οδοντοστοιχίας
- Διαρροή σάλιου κατά τη διάρκεια του ύπνου ή σε άτομα που φορούν σιδεράκια
- Λοίμωξη από βακτήριο ή μύκητα
- Έλλειψη σιδήρου, βιταμινών συμπλέγματος Β ή ψευδαργύρου
- Διαβήτης
- Υπερβολική έκθεση στον ήλιο ή τη ζέστη
- Αφυδάτωση
Η αναπνοή από το στόμα ή το επίμονο γλείψιμο της περιοχής που πάσχει μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση.
Για άμεση αντιμετώπιση χρειάζεται η περιοχή να παραμένει στεγνή.
Περαιτέρω αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνει λήψη των βιταμινών σε έλλειψη, επάλειψη αλοιφής στην περιοχή, και επίσης καλό θα ήταν οι άνθρωποι με τεχνητή οδοντοστοιχία να την αφήνουν το βράδυ σε ξηρό περιβάλλον και όχι στο νερό.
Η τερηδόνα του μπιμπερό
Να το αφήνω να αποκοιμιέται με το μπιμπερό στο στόμα; Μπορεί το μικρό σας να αποκοιμιέται πολύ πιο εύκολα έχοντας το μπιμπερό με το γάλα στο στόμα, αλλά η συνήθεια αυτή είναι πολύ βλαβερή για τα δόντια του. Τι ακριβώς συμβαίνει; Τα βακτήρια στο στόμα μετατρέπουν τα σάκχαρα που περιέχονται στο γάλα και τον χυμό σε οξέα, τα οποία καταστρέφουν το σμάλτο των δοντιών. Το πρόβλημα είναι σοβαρότερο για τα μπροστινά δόντια καθώς σε αυτά στηρίζει με τη βοήθεια της γλώσσας την πιπίλα του μπιμπερό. Τι μπορείτε να κάνετε για να προστατεύσετε τα δόντια του;
· Καταρχήν μην προσθέτετε ζάχαρη ή άλλες γλυκαντικές ουσίες στο γάλα του μωρού και του νηπίου.
· Αν το παιδί σας είναι μεγαλύτερο από 6 μηνών προσπαθήστε να του «κόψετε» εν γένει την συνήθεια του μπιμπερό (δείτε πως εδώ) . Το βράδυ, αφού πιει το γάλα του σε παιδικό ποτηράκι, βουρτσίστε τα δόντια και τα ούλα του και βάλτε το για ύπνο. Εάν επιμένει για μπιμπερό, δώστε του ένα που να περιέχει νερό.
· Βρείτε μαζί εναλλακτικούς τρόπους για να καθησυχάζει τον εαυτό του και να αποκοιμιέται. Ψάξτε τι είναι αυτό που δουλεύει και για τους δυο σας. Ένα παραμύθι; Ένα αρκουδάκι; Μια απαλή νανουριστική μελωδία;
· Πρόβλημα στα δόντια ενδέχεται να προκαλέσει και το μητρικό γάλα σε περιπτώσεις συχνού θηλασμού κατά βούληση του μωρού το βράδυ (τερηδόνα του θηλασμού). Σε περίπτωση που το μικρό σας έχει βγάλει τα πρώτα του δόντια και συνεχίζει να ξυπνά το βράδυ για να θηλάσει, φροντίστε να βουρτσίζετε τα ούλα και τα δοντάκια του αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και πριν τον ύπνο.
Extra Tip: Εάν θεωρείτε πως είναι ακόμα πολύ μικρό και δεν μπορείτε να ξεκινήσετε τις προσπάθειες για να του κόψετε το μπιμπερό, προσπαθήστε τουλάχιστον να μην αφήνετε το μπουκάλι όλη τη νύχτα στην κούνια και το στόμα του. Μόλις αποκοιμηθεί απομακρύνετε το και κάντε μια απόπειρα να του καθαρίσετε τα ούλα και τα πρώτα δόντια με ένα βουρτσάκι ή μια γαζούλα.
Προσοχή! Εάν έχετε ενδείξεις τερηδόνας (λευκές κηλίδες στις μπροστινές επιφάνειες των επάνω πρόσθιων δοντιών που δεν φεύγουν με το βούρτσισμα) επισκεφθείτε άμεσα τον παιδοδοντίατρο γιατί η τερηδόνα των παιδιών εξελίσσεται ταχύτερα από αυτήν των ενηλίκων.
Extra Τip: Πολύ σημαντική για την προστασία του μικρού σας είναι και η δική σας στοματική υγιεινή. Προσπαθήστε να μην μοιράζεστε σκεύη με το μωράκι σας (ποτηράκια, κουταλάκια κτλ.) ώστε να μην του μεταδώσετε μικρόβια από την δική σας στοματική κοιλότητα.
Τι είναι οι διαταραχές κροταφογναθικής διάρθρωσης
Οι διαταραχές κροταφογναθικής διάρθρωσης και μυών (TMJ), αποτελούν προβλήματα ή συμπτώματα των μασητήριων μυών και των αρθρώσεων που συνδέουν την κάτω γνάθο με το κρανίο.
Εναλλακτικά ονομάζεται και δυσλειτουργία κροταφογναθικής διάρθρωσης ή κροταφογναθικό σύνδρομο.
Πολλά συμπτώματα που σχετίζονται με την TMJ προκαλούνται από τις επιδράσεις του φυσικού στρες στις δομές γύρω από την άρθρωση. Οι δομές αυτές περιλαμβάνουν:
· Τον αρθρικό χόνδρο
· Τους μύες της σιαγόνας, του προσώπου και του λαιμού
· Τους γειτονικούς συνδέσμους, αιμοφόρα αγγεία και νεύρα
· Τα δόντια
Οι αιτιολογίες που δίνονται για αυτές τις παθήσεις δεν είναι καλά τεκμηριωμένες. Αυτές περιλαμβάνουν:
· Κακή σύγκλειση των δοντιών ή ορθοδοντικά σιδεράκια
· Στρες και σφίξιμο των δοντιών. Πολλά άτομα με προβλήματα TMJ δεν σφίγγουν τα δόντια και πολλά που σφίγγουν τα δόντια για μεγάλο διάστημα δεν έχουν προβλήματα στην TMJ άρθρωση. Σε κάποια άτομα, το στρες που σχετίζεται με τη διαταραχή αυτή μπορεί να έχει προκληθεί από τον πόνο, αντί να αποτελεί το αίτιο το προβλήματος.
Η κακή στάση μπορεί επίσης να αποτελεί σημαντικό παράγοντα στα συμπτώματα TMJ. Για παράδειγμα, το κράτημα του κεφαλιού μπροστά ενώ κοιτάτε την οθόνη ενός υπολογιστή όλη μέρα, θέτει τάση στους μύες του προσώπου και του λαιμού.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επιδεινώνουν τα συμπτώματα TMJ είναι το στρες, η πτωχή δίαιτα και η έλλειψη ύπνου.
Άλλα πιθανά αίτια των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την TMJ περιλαμβάνουν την αρθρίτιδα, τα κατάγματα, τις εξαρθρώσεις και τα δομικά προβλήματα που υπάρχουν κατά τη γέννηση.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα που σχετίζονται με τις διαταραχές TMJ μπορεί να είναι:
· Δυσκολία ή δυσφορία κατά τη μάσηση ή το δάγκωμα
· Ήχος όταν ανοίγετε ή κλείνετε το στόμα
· Αμβλύς, δυνατός πόνος στο πρόσωπο
· Ωταλγία
· Πονοκέφαλος
· Πόνος ή ευαισθησία στη γνάθο
· Μειωμένη ικανότητα ανοίγματος ή κλεισίματος του στόματος
Μπορεί να πρέπει να δείτε περισσότερους από έναν ειδικούς για τον πόνο και τα συμπτώματα TMJ, όπως τον παθολόγο σας, έναν οδοντίατρο ή έναν ΩΡΛ, ανάλογα με τα συμπτώματά σας.
Μια πλήρης εξέταση μπορεί να ενέχει:
· Οδοντιατρική εξέταση για να διερευνηθεί εάν έχετε κακή ευθυγράμμιση κατά το δάγκωμα
· Ψηλάφηση της άρθρωσης και των μασητήριων μυών για ευαισθησία
· Πίεση γύρω από το κεφάλι για περιοχές που είναι ευαίσθητες ή επώδυνες
· Ολίσθηση των δοντιών από πλευρά σε πλευρά
· Παρακολούθηση, ψηλάφηση και ακρόαση της άρθρωσης κατά το άνοιγμα και κλείσιμο
· Ακτινογραφίες για να αναδειχθούν τυχών ανωμαλίες
Σε κάποιες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα της κλινικής εξέτασης μπορεί να φαίνονται φυσιολογικά.
Ο γιατρός σας θα πρέπει επίσης να εξετάσει και άλλες παθήσεις, όπως λοιμώξεις, ωτίτιδες, νευραλγίες, ή νευρολογικά προβλήματα και κεφαλαλγίες, ως το αίτιο των συμπτωμάτων σας.
Διαβάστε όσο περισσότερο μπορείτε, καθώς οι γνώμες ποικίλουν ιδιαιτέρως για το πως αντιμετωπίζονται οι διαταραχές TMJ. Πάρτε γνώμες από αρκετούς γιατρούς. Τα καλά νέα είναι ότι τα περισσότερα άτομα τελικά βρίσκουν κάτι που να τους βοηθάει.
Ρωτήστε το γιατρό ή τον οδοντίατρό σας για φάρμακα ή θεραπείες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε.
Σπάνια απαιτείται επανορθωτικό χειρουργείο της γνάθου ή αρθροπλαστική. Στην πραγματικότητα, οι μελέτες έχουν δείξει ότι τα αποτελέσματα είναι συνήθως χειρότερα από ότι πριν το χειρουργείο.
Δείτε άμεσα το γιατρό σας εάν έχετε πρόβλημα να φάτε ή να ανοίξετε το στόμα σας. Ειδικοί με εξειδίκευση στην προσωπαλγία μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση και αντιμετώπιση των TMJ.
Πρόληψη
· Αποφύγετε να τρώτε σκληρά φαγητά και να μασάτε τσίχλα.
· Μάθετε τεχνικές χαλάρωση για τη μείωση του συνολικού στρες και της μυϊκής τάσης.
· Διατηρήστε καλή στάση, ιδιαίτερα εάν εργάζεστε όλη μέρα σε υπολογιστή. Να σταματάτε συχνά για να αλλάζετε θέση, να ξεκουράζετε τα χέρια και να ανακουφίζετε κουρασμένους μύες.
· Να χρησιμοποιείται μέτρα ασφαλείας για να μειώσετε τον κίνδυνο καταγμάτων και εξαρθρώσεων.
Παθήσεις των σιαλογόνων αδένων
Οι σιαλογόνοι αδένες παράγουν το σίελο για να υγραίνεται το στόμα, για να βοηθήσει στην προστασία των δοντιών από την τερηδόνα και να αφομοιώσει τα τρόφιμα. Τρεις είναι οι τύποι των μεγάλων σιαλογόνων αδένων, της παρωτίδας, του υπογνάθιου και του υπογλώσσιου αδένα. Ο σίελος καταλήγει στο στόμα μέσω των μικρών σωλήνων που ονομάζονται εκφορητικοί πόροι των σιαλογόνων αδένων.
Η πιο κοινή αιτία των προβλημάτων των σιελογόνων αδένων εμφανίζεται όταν οι πόροι τους αποφράσσονται και ο σίελος δεν μπορεί να παροχετευθεί.
Προβλήματα με τους εκφορητικούς πόρους
Σιαλολιθίαση είναι μια κατάσταση όπου σχηματίζονται μικροσκοπικές πέτρες- λίθοι εντός των σιαλογόνων αδένων. Οι λίθοι αυτοί αποτελούνται από ασβέστιο.
Μερικοί από αυτούς τους λίθους δεν προκαλούν συμπτώματα, αλλά μερικές αποφράζουν τους εκφορητικούς πόρους. Η ροή του σίελου μερικώς ή πλήρως σταματά και ο αδένας διογκώνεται και μπορεί να αναπτυχθεί μόλυνση.
Σιαλαδενίτιδα είναι μια επώδυνη λοίμωξη του σιαλογόνου αδένα. Ο σταφυλόκοκκος, ο στρεπτόκοκκος, ο αιμόφιλος της ινφλουέντζας ή αναερόβια βακτήρια είναι συνήθως η αιτία. Η κατάσταση αυτή είναι κοινή στους ηλικιωμένους που έχουν σιαλολιθίαση των σιαλογόνων αδένων, αλλά και στα βρέφη επίσης μπορεί να αναπτυχθεί σιαλαδενίτιδα κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους.
Η σιαλαδενίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μια σοβαρή λοίμωξη, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά.
Ιογενείς λοιμώξεις όπως παρωτίτιδα, γρίπη, ιών Coxsackie, echovirus και ο κυτταρομεγαλοϊός μπορούν να προκαλέσουν διόγκωση των σιαλογόνων αδένων.
Κύστεις μπορούν να αναπτυχθούν στους σιαλογόνους αδένες μετά από λοιμώξεις τραυματισμούς,, λίθους ή όγκους. Μερικές φορές τα μωρά γεννιούνται με κύστεις στην παρωτίδα λόγω ενός προβλήματος με την πρόωρη ανάπτυξη των αυτιών.
Όγκοι
Οι περισσότεροι όγκοι των σιαλογόνων αδένων είναι καλοήθης, αλλά μπορούν επίσης να είναι και κακοήθης. Η παρωτίδα είναι ο πιο συχνός σιαλογόνος αδένας, σε σχέση με τους υπόλοιπους που παρουσιάζονται όγκοι.
Πλειόμορφα αδενώματα (ή μικτός όγκος), αποτελούν τον πιο κοινό όγκο στην παρωτίδα. Μεγαλώνει αργά και είναι καλοήθης. Ένα πλειόμορφο αδένωμα ξεκινά ως ένα ανώδυνο εξόγκωμα στο πίσω μέρος της γνάθου, ακριβώς κάτω από το λοβό του αυτιού, στην περιοχή της ουράς της παρωτίδος όπως λέγεται. Αυτό είναι πιο συχνό σε γυναίκες.
Καλοήθη πλειόμορφα αδενώματα μπορούν επίσης να εμφανιστούν στον υπογνάθιο αδένα και τους μικρούς σιαλογόνους αδένες, αλλά λιγότερο συχνά από ότι στην περιοχή της παρωτίδας.
Όγκος του Warthin (ή θυλώδες κυσταδενολέμφωμα), είναι ο δεύτερος πιο συνήθης καλοήθης όγκος της παρωτίδας. Είναι πιο συχνός σε ηλικιωμένους άνδρες και μπορεί να αναπτυχθεί και στις δύο παρωτίδες του προσώπου.
Νεοπλασίες κακοήθων όγκων είναι σπάνιοι στους σιαλογόνους αδένες και εμφανίζονται συνήθως μεταξύ των ηλικιών 50 - 60. Ορισμένοι τύποι αυξάνονται γρήγορα και μερικοί είναι αργοί στην ανάπτυξή τους.
Άλλες παθολογικές καταστάσεις των σιαλογόνων αδένων
Το σύνδρομο Sjögren είναι μια χρόνια συστηματική πάθηση και κατατάσεται στα αυτοάνοσα νοσήματα. Παρουσιάζει συμπτώματα μη έκκρισης ανάλογα με το επίπεδο που βρίσκεται η νόσος, από τους σιαλογόνους αδένες, τους δακρυϊκούς και τους ιδρωτοποιούς αδένες. Οι μεσήλικες γυναίκες πλήττονται περισσότερο. Το σύνδρομο Sjögren παρουσιάζεται συχνά σε άτομα που έχουν ρευματοειδή αρθρίτιδα, ερυθηματώδη λύκο, σκληροδερμία και πολυμυοσίτιδα.
Σιαλαδένωση είναι μια ανώδυνη διόγκωση των σιαλογόνων αδένων χωρίς γνωστή αιτία. Η παρωτίδα είναι συνήθως ο προσβαλόμενος αδένας.
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου
Η ακριβής αιτία σχηματισμού λίθων δεν είναι γνωστή, αλλά ορισμένοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε αυτή την κατάσταση όπως:
Αφυδάτωση, η οποία αυξάνει το σίελο.
Μειωμένη πρόσληψη τροφής, που μειώνει την ανάγκη για σίελο.
Αντισταμινικά, φάρμακα για την αρτηριακή πίεση, ψυχιατρικά φάρμακα και άλλα φάρμακα μπορεί να μειώσουν την παραγωγή σιέλου.
Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν σιαλαδενίτιδα είναι:
Η αφυδάτωση, ο υποσιτισμός, οι διατροφικές διαταραχές.
Πρόσφατη χειρουργική επέμβαση, χρόνιες ασθένειες, καρκίνος, προωρότητα.
Τα αντισταμινικά, διουρητικά, ψυχιατρικά φάρμακα, φάρμακα για την αρτηριακή πίεση, βαρβιτουρικά.
Ιστορικό συνδρόμου Sjogren.
Επαγγέλματα που χρειάζεται να φυσούν αέρα (παίζοντας τρομπέτα, κατασκευή φυσητού γυαλιού).
Οι παράγοντες κινδύνου για πλειόμορφα αδενώματα περιλαμβάνουν:
Έκθεση σε ακτινοβολία, κάπνισμα.
Οι παράγοντες κινδύνου για καρκίνο των σιαλογόνων αδένων είναι:
Σύνδρομο Sjögren, έκθεση σε ακτινοβολία, κάπνισμα
Σιαλαδένωση είναι πιο πιθανή να αναπτυχθεί σε άτομα που είναι παχύσαρκα, έγκυες ή θηλάζουσες, άτομα που είναι υποσιτισμένα ή έχουν διατροφικές διαταραχές, αλκοολικούς με κίρρωση του ήπατος και σε άτομα που έχουν νεφρική ανεπάρκεια ή προβλήματα του θυρεοειδούς αδένα.
.jpg)
Οι ηλικιωμένοι δεν θα πρέπει να κοιμούνται με την τεχνητή οδοντοστοιχία
Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πνευμονίας αντιμετωπίζουν ηλικιωμένοι που κοιμούνται το βράδυ φορώντας την τεχνητή τους οδοντοστοιχία, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Ηλικιωμένοι που φορούν την τεχνητή τους οδοντοστοιχία κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πνευμονίας, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 524 άντρες και γυναίκες, μέσης ηλικίας 88 ετών, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για 3 χρόνια. Στο συγκεκριμένο διάστημα υπήρξαν 28 νοσηλείες και 20 θάνατοι από πνευμονία.
Σε 453 ανθρώπους που φορούσαν τεχνητή οδοντοστοιχία, ποσοστό 41% που τη φορούσαν ενώ κοιμόνταν είχε περίπου διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσει πνευμονία σε σχέση με όσους την αφαιρούσαν τη νύχτα, σύμφωνα με το Toshimitsu Iinuma of Nihon University School of Dentistry, στην Ιαπωνία.
Ο κίνδυνος εμφάνισης πνευμονίας όταν κάποιος φορά την τεχνητή οδοντοστοιχία τη νύχτα είναι συγκρίσιμος με τον υψηλό κίνδυνο πνευμονίας που συνδέεται με τη νοητική εξασθένηση και το ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου και αναπνευστικής νόσου.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι ηλικιωμένοι που φορούσαν την τεχνητή τους οδοντοστοιχία ενώ κοιμόνταν ήταν περισσότερο πιθανό να έχουν προβλήματα όπως πλάκα στη γλώσσα και την οδοντοστοιχία, καθώς και φλεγμονή στα ούλα.
Ο Frauke Mueller, του University of Geneva, σημειώνει ότι όπως προκύπτει από την έρευνα, οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να ενημερωθούν να μην φορούν την οδοντοστοιχία τους όταν κοιμούνται.
.’’
Συμπτώματα ασθένειας που φαίνονται στη γλώσσα
Όταν είμαστε υγιείς, η γλώσσα μας είναι ροδαλή και δεν έχει κηλίδες ή εξογκώματα στην επιφάνειά της. Όταν όμως η γλώσσα έχει διαφορετική απόχρωση, είναι πρησμένη ή έχει λευκά σημάδια στην επιφάνειά της, υπάρχει κάποιο υποκείμενο πρόβλημα υγείας που πιθανώς δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί.
Η πρησμένη γλώσσα αποτελεί τυπική ένδειξη αλλεργικής αντίδρασης, ενώ οι γραμμές (που μοιάζουν με ρυτίδες) στην επιφάνεια της γλώσσας μπορεί να είναι σημάδι λοίμωξης από σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, συγκεκριμένα σύφιλη.
Τα έλκη επάνω στη γλώσσα είναι σύμπτωμα για τη νόσο του Crohn ή την ελκώδη κολίτιδα, ενώ όταν η γλώσσα είναι υπερβολικά λεία είναι πιθανό να υπάρχει στον οργανισμό έλλειψη βιταμίνης Β12, σιδήρου ή φολικού οξέος.
Σύμφωνα με τον οργανισμό Cancer Research UK, οι πληγές ή τα εξογκώματα στη γλώσσα και η αναίτια αιμορραγία αποτελούν ενδείξεις για καρκίνο του στόματος.
Η φλεγμονή και ο αποχρωματισμός της γλώσσας (έντονο κόκκινο, μαύρο ή λευκό χρώμα) μπορεί να υποδεικνύουν λοίμωξη από μύκητα.
Πρόσφατη αμερικανική μελέτη έδειξε επίσης ότι όσοι έχουν πιο παχιά γλώσσα (συσσωρεύεται δηλαδή στη γλώσσα μεγαλύτερη ποσότητα λίπους) αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν υπνική άπνοια.
Πονόδοντος, Στοματικός πόνος. Ποιές μπορεί να είναι οι αιτίες του; Γιατί πρέπει να πάτε στον οδοντίατρο όσο υπάρχει πόνος;
Ο πονόδοντος είναι ένας ενοχλητικός πόνος η ένταση του οποίου ποικίλλει από οξύ και καυστικό ως αμβλύ και παλμικό και μπορεί να ξεκινήσει από ένα δόντι και να εξαπλωθεί σταδιακά εμπλέκοντας και άλλους ιστούς όπως αυτούς των ούλων και άλλων γειτονικών δοντιών. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσει και το φατνιακό οστό το οποίο είναι το σημαντικότερο μέσω στήριξης των δοντιών. Είναι ένα σύμπτωμα που ποικίλει ανάλογα με τη αίτια.
Οι αιτίες του πονόδοντου μπορεί να είναι:
· Τερηδόνα- Πολφίτιδα
Ο συνδυασμός βακτηριδίων της πλάκας (αποικία μικροβίων πάνω στις επιφάνειες των δοντιών) με διατροφή πλούσια σε σάκχαρα καταστρέφει το δόντι και προκαλεί την τερηδόνα. Στα αρχικά στάδια δεν γίνεται αντιληπτή. Στη συνέχεια προκαλεί πόνο στο ζεστό ή στο κρύο και όταν εξελιχθεί σε πολφίτιδα οξύ αυτόματο πόνο.
· Νέκρωση του δοντιού
Πόνος στη μάσηση. Το δόντι δίνει την εντύπωση ότι είναι ‘’πιο μακρύ!’’
· Οδοντικό απόστημα (ακρορριζικό)
Τα μικρόβια ενός νεκρού δοντιού εξέρχονται από την άκρη της ρίζας και μολύνουν τον περιβάλλοντα χρόνο. Παρατηρείται διόγκωση της περιοχής και οξύς πόνος.
· Περιοδοντικό απόστημα
Ηπιότερο από το οδοντικό, προξενεί αυτόματο πόνο στα ούλα. Το προκαλούν μικρόβια που συσσωρεύονται στον περιοδοντικό θύλακο (σε βάθυνση της σχισμής μεταξύ ούλων και δοντιών)
· Περιστεφανίτιδα
Φλεγμονή των ούλων γύρω από ένα φρονιμίτη που δεν έχει ή δεν μπορεί να ανατείλει κανονικά (είναι ημιέγκλειστος).
· Ευαισθησία μετά από σφράγισμα δοντιού
Παροδική ενόχληση συνήθως στο κρύο. Συμβαίνει σε πολύ βαθιά σφραγίσματα που προσεγγίζουν τον πολφό του δοντιού.
· Υποχώρηση των ούλων- Διάβρωση των δοντιών
Προκαλείται με την πάροδο της ηλικίας ή από οριζόντιο βούρτσισμα με σκληρή οδοντόβουρτσα ή από υπερβολική κατανάλωση όξινων ποτών. Οξύς πόνος στο κρύο.
· Ραγισμένο ή σπασμένο δόντι
Στο ραγισμένο δόντι υπάρχει πόνος στη μάσηση. Στο σπασμένο υπάρχει πόνος όταν αποκαλύπτεται ο πολφός.
· Προβλήματα στις κροταφογναθικές αρθρώσεις
Σφίξιμο των δοντιών κατά τη διάρκεια της ημέρας ή της νύκτας προξενούν πόνο στις αρθρώσεις και στους μυς του προσώπου.
· Ιγμορίτιδα
Ο πόνος στα ιγμόρεια αντανακλά και στις ρίζες των γομφίων της άνω γνάθου.
· Ελκονεκρωτική ουλίτιδα- ουλοστοματίδα
Οξύς αυτόματος πόνος στα ούλα και στις γύρω περιοχές. Οφείλεται σε συγκεκριμένα βακτηρίδια και προσβάλει συνήθως καταβεβλημένους οργανισμούς.
· Άφθα
Πληγή στο στόμα άγνωστης αιτιολογίας.
· Τραυματισμός από οδοντοστοιχία
Είναι αναμενόμενη σε πρόσφατη τοποθέτηση ενόχληση, που εξαλείφεται με τροχισμό από τον οδοντίατρο.
· Μυκητίαση του στόματος
Προξενεί καυσαλγία (τσούξιμο-κάψιμο) στο στόμα. Όταν γίνεται αλόγιστη κατανάλωση αντιβιοτικών ή κάτω από ακάθαρτη οδοντοστοιχία είναι δυνατόν να αναπτυχθούν μύκητες.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΝΟΣ
· Οι μέρες πονάει δόντι κόβει κεφάλι πέρασαν ανεπιστρεπτί. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπιστεί ένα δόντι που άλλοτε ήταν καταδικασμένο. Ωστόσο αν το αφήσετε για αργότερα μπορεί το πρόβλημα να μην αντιμετωπίζεται με διατήρηση του δοντιού.
· Κατά συνέπεια όσο συντομότερα αναζητήσετε λύση στο πρόβλημά σας τόσο πιο εύκολα και συντηρητικά θα λυθεί.
· Καθυστερημένη αναζήτηση φροντίδας θα την καταστήσει μεγαλύτερη και ακριβότερη.
· Αν φοβάστε τον οδοντίατρο υπάρχουν τεχνικές που εκείνος ξέρει να εφαρμόσει για να κάνει την επίσκεψή σας χρήσιμη και ευχάριστη εμπειρία.
· Σε πολλές περιπτώσεις στο στόμα εκδηλώνονται παθήσεις από τον υπόλοιπο οργανισμό και μάλιστα εκεί εντοπίζονται τα πρώτα σημάδια. Είναι σημαντικό να τα δει οδοντίατρος και να πράξει τα δέοντα.
Γιατί πρέπει τα δόντια που εξάγονται να αντικαθίστανται;
Η απώλεια ενός δοντιού έχει συνέπειες προφανείς και λιγότερο προφανείς. Αν για παράδειγμα χάσετε ένα μπροστινό σας δόντι, είναι σίγουρο ότι θα ζητήσετε την αντικατάστασή του για αισθητικούς λόγους.
Η απομάκρυνση ενός δοντιού θα προκαλέσει αποσταθεροποίηση των υπολοίπων δοντιών και με τα χρόνια κάθε δόντι στην περιοχή θα μετακινηθεί.
Το πόσο θα μετακινηθεί εξαρτάται:
Από την ηλικία: Στα νεαρά άτομα η μετακίνηση είναι μεγαλύτερη.
Από τη θέση του δοντιού στο στόμα: Η απώλεια ενός πίσω δοντιού έχει μεγαλύτερες συνέπειες στη μετακίνηση των παρακειμένων από ένα μπροστινό.
Έχουμε επί παραδείγματι την απώλεια του πρώτο γομφίου της κάτω γνάθου. Τα δόντια που βρίσκονται εκατέρωθεν, ο δεύτερος προγόμφιος και ο δεύτερος γομφίος θα γείρουν προς το κενό. Ο πρώτος γομφίος της άνω γνάθου θα υπερανατείλει.
Οι επαφές των παρακειμένων δοντιών θα χαλαρώσουν. Έκτοπες τερηδόνες είναι δυνατόν να εμφανιστούν. 
Οι μασητικές δυνάμεις δεν θα είναι παράλληλες προς τον άξονα των δοντιών αλλά θα μετατραπούν σε πλάγιες κάτι που επιβαρύνει πολύ το στηρικτικό κόκκαλο με αποτέλεσμα απορρόφησή του.
Η σύγκλειση των δοντιών (πώς ακουμπούν τα πάνω δόντια με τα κάτω) και η κάθετη διάσταση (η απόσταση των πάνω δοντιών από τα κάτω) απορρυθμίζονται με αποτέλεσμα να στραβομασάμε από τη μια μεριά πράγμα που επιβαρύνει τις κροταφογναθικές αρθρώσεις με συνέπειες ήχους, ενοχλήσεις και πονοκεφάλους.
Από το τρίξιμο και σφίξιμο των δοντιών: Από τη μία πλευρά επιταχύνει τις μετακινήσεις των δοντιών από την άλλη είναι και συνέπειά τους. Μιλάμε λοιπόν για ένα φαύλο κύκλο.
Σαφώς η απώλεια δοντιού επηρεάζει τη δύναμη της μάσησης.
Εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όταν έχουμε πολλαπλές απώλειες δοντιών οι παραπάνω συνέπειες είναι μεγαλύτερες.
Η αντικατάσταση των απολεσθέντων δοντιών είναι ευκολότερη όταν γίνεται εγκαίρως. Όταν όλα τα παραπάνω συμβούν η οδοντιατρική παρέμβαση θα πρέπει να είναι περισσότερο εκτεταμένη και βέβαια περισσότερο ακριβή.
Πρέπει να επισημάνουμε όμως ότι τα παραπάνω φαινόμενα έχουν άλλοτε άλλη βαρύτητα. Μερικές φορές και σε μερικά, κυρίως ηλικιωμένα άτομα, η μη αντικατάσταση απολεσθέντος δοντιού μπορεί να είναι η λύση επιλογής. Συνέπειες θα υπάρχουν αλλά θα είναι εύκολα ανεκτές.
10 μύθοι για τα δόντια
Με ένα χαμόγελο μπορούμε να κάνουμε πολλά: να κερδίσουμε τις εντυπώσεις, να σπάσουμε τον πάγο, να κρύψουμε την αμηχανία…
Κι όμως, παρόλο που κρύβει τόση δύναμη, δεν κάνουμε τίποτα για να το διατηρήσουμε λαμπερό. Αντίθετα, πολλές φορές με όσα υιοθετούμε το θέτουμε σε κίνδυνο. Εμείς ξεδιαλύνουμε 10 λανθασμένες απόψεις σε ό,τι αφορά την καθημερινή φροντίδα της υγιεινής του στόματος, που είναι το Α και το Ω για ένα υγιές και όμορφο χαμόγελο.
ΜΥΘΟΣ: Αφού δεν τρώω γλυκά, δεν κινδυνεύω από τερηδόνα.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Πρόκειται για μια λανθασμένη εντύπωση, που έχει στοιχίσει σε πολλούς. Δεν είναι μόνο τα γλυκά που προκαλούν τερηδόνα. Η ζάχαρη στον καφέ, τα αναψυκτικά, το σοκολατούχο γάλα, οι τσίχλες με ζάχαρη, τα αποξηραμένα φρούτα, σνακ όπως τα πατατάκια και τα γαριδάκια, που «κολλάνε» στην επιφάνεια των δοντιών, έχουν σημαντική τερηδονογόνο δράση.
ΜΥΘΟΣ: Το οδοντικό νήμα είναι προαιρετικό.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Όταν το βούρτσισμα των δοντιών δεν συνδυάζεται με τη χρήση οδοντικού νήματος, ο καθαρισμός θεωρείται ελλιπής, καθώς η οδοντόβουρτσα δεν καθαρίζει τις επιφάνειες ανάμεσα στα δόντια και κάτω από τη γραμμή των ούλων. Ο καθαρισμός των μεσοδόντιων διαστημάτων πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση πριν από τον βραδινό ύπνο, είτε με οδοντικό νήμα είτε με μεσοδόντια βουρτσάκια. Το νήμα είναι απαραίτητο σε στραβά δόντια και συνιστάται σε δόντια με πολύ στενά μεσοδόντια διαστήματα. Αντίθετα, τα μεσοδόντια βουρτσάκια είναι ιδανικά για δόντια με αρκετά μεγάλα μεσοδόντια διαστήματα ή για τις περιπτώσεις που υπάρχουν εμφυτεύματα, γέφυρες, σιδεράκια ή απογυμνωμένες ρίζες.
ΜΥΘΟΣ: Εφόσον χρησιμοποιώ στοματικό διάλυμα, το βούρτσισμα είναι περιττό.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Το στοματικό διάλυμα δεν υποκαθιστά ούτε την οδοντόβουρτσα ούτε το οδοντικό νήμα. Λανθασμένα ακολουθούμε αυτή την τακτική, εξαιτίας της προσωρινής αίσθησης φρεσκάδας που δημιουργεί. Η χρήση του στοματικού διαλύματος δεν θεωρείται υποχρεωτική για τη στοματική υγιεινή και καλό είναι να συστήνεται από τον οδοντίατρο. Οι ειδικοί πάντως συμβουλεύουν να αγοράζουμε όσα δεν περιέχουν οινόπνευμα και να μην κάνουμε αλόγιστη χρήση.
ΜΥΘΟΣ: Είναι φυσιολογικό να ματώνουν τα ούλα μου κατά το βούρτσισμα.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Τα ούλα που αιμορραγούν κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος ή τη χρήση οδοντικού νήματος υποδεικνύουν φλεγμονή (ουλίτιδα). Μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε βουρτσίζοντας καλά τα δόντια και επιμένοντας στα σημεία που τα ούλα ματώνουν, ώστε να αφαιρέσουμε το μεγαλύτερο μέρος από τη συσσωρευμένη μικροβιακή πλάκα. Αν, ωστόσο, η αιμορραγία επιμένει για περισσότερο από 3-4 ημέρες, τότε θα πρέπει να επισκεφτούμε αμέσως τον οδοντίατρό μας, ο οποίος θα κάνει καθαρισμό των ούλων. Έναν λόγο παραπάνω να σπεύσουν γρήγορα στον οδοντίατρο έχουν οι διαβητικοί, λόγω της αυξημένης τάσης να εμφανίζουν φλεγμονές, και οι καρδιοπαθείς, επειδή η αιμορραγία αυξάνει τον κίνδυνο να εισέλθουν μικρόβια στην κυκλοφορία του αίματος.
ΜΥΘΟΣ: Πρέπει να βουρτσίζω τα δόντια μου μόλις ξυπνήσω.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο λόγος που βουρτσίζουμε τα δόντια μας δεν είναι για να φρεσκάρουμε την αναπνοή μας, αλλά για να απομακρύνουμε τα υπολείμματα των τροφών. Γι’ αυτό, λοιπόν, το πλύσιμο των δοντιών πρέπει να γίνεται μετά το πρωινό γεύμα και όχι μόλις ξυπνήσουμε. Το ιδανικό, βέβαια, θα ήταν να βουρτσίζουμε τα δόντια μας ακόμη και όταν δεν έχουμε καταναλώσει τροφή, δεδομένου ότι η οδοντική μικροβιακή πλάκα δημιουργείται και από μικρόβια της φυσιολογικής χλωρίδας του στόματος. Επειδή, όμως, είναι δύσκολο για τους περισσότερους, οι ειδικοί συστήνουν να βουρτσίζουμε τα δόντια μας τουλάχιστον 2 φορές ημερησίως, μία το πρωί μετά το πρωινό και μία το βράδυ πριν κοιμηθούμε.
ΜΥΘΟΣ: Οι οδοντόβουρτσες που έχουν σκληρές τρίχες είναι οι καλύτερες.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Καλό είναι να προτιμάμε τις οδοντόβουρτσες που έχουν μαλακές ή μεσαίας σκληρότητας τρίχες, διότι δεν τραυματίζουν τα ούλα και τα δόντια, ειδικά όσα έχουν ευαίσθητες περιοχές λόγω διαβρώσεων, αποτριβών ή ρωγμών. Οι οδοντόβουρτσες με σκληρές τρίχες ενδείκνυνται μόνο σε όσους έχουν βάλει γέφυρες ή θήκες πορσελάνης.
ΜΥΘΟΣ: Η εγκυμοσύνη καταστρέφει τα δόντια της γυναίκας.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Αυτό που πρέπει να προσέξουν οι έγκυες γυναίκες είναι οι συχνοί εμετοί, καθώς τα οξέα του στομάχου αδυνατίζουν την αδαμαντίνη των δοντιών. Γι’ αυτό, συστήνεται να βουρτσίζουν τα δόντια τους περίπου 30΄ μετά τον εμετό. Οι ειδικοί εξηγούν ότι επίφοβες είναι οι γυναίκες που έχουν κακή στοματική υγιεινή. Ένα μικρό πρόβλημα πριν την κύηση, εξαιτίας των έντονων ορμονικών αλλαγών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να επιδεινωθεί. Η περιοδοντίτιδα, για παράδειγμα, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε απώλεια των δοντιών.
ΜΥΘΟΣ: Τα πρώτα δόντια του παιδιού δεν χρειάζονται πλύσιμο.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Πολλοί γονείς πιστεύουν λανθασμένα ότι επειδή τα πρώτα δόντια του παιδιού δεν είναι μόνιμα, δεν χρειάζονται φροντίδα. Οι ειδικοί συμβουλεύουν κατά τη βρεφική ηλικία η μητέρα να καθαρίζει τα πρώτα (νεογιλά) δόντια του παιδιού με μια βρεγμένη γάζα, τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα. Από την ηλικία των 3 ετών, που έχουν εμφανιστεί όλα τα νεογιλά δόντια, οι γονείς μπορούν να αρχίσουν το βούρτσισμα των δοντιών με παιδική οδοντόβουρτσα, χωρίς οδοντόπαστα. Η επαφή του παιδιού με τον οδοντίατρο ή τον παιδοδοντίατρο καλό είναι να ξεκινήσει από την ηλικία των 3 ετών.
ΜΥΘΟΣ: Η λεύκανση καταστρέφει τα δόντια.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Όταν η λεύκανση γίνεται από επαγγελματία οδοντίατρο και εφαρμόζεται σε δόντια υγιή και σε ενδιαφερόμενους που προσέχουν τη στοματική τους υγιεινή, είναι απολύτως ασφαλής. Αν η μέθοδος της λεύκανσης εφαρμοστεί χωρίς να έχει προηγηθεί έλεγχος για την ακεραιότητα των δοντιών και χωρίς να υπάρξει προστασία από τερηδονικές αλλοιώσεις και άλλα προβλήματα, τότε όχι μόνο καλό αισθητικό αποτέλεσμα δεν θα δώσει, αλλά επιπλέον θα προκαλέσει ζημιά στα δόντια και στους μαλακούς ιστούς του στόματος.
ΜΥΘΟΣ: Εάν κάνω λεύκανση, τα δόντια μου θα παραμείνουν για πάντα λευκά.
ΑΛΗΘΕΙΑ: Τα δόντια με την πάροδο του χρόνου έχουν την τάση να επανακτούν το φυσικό τους χρώμα. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι σε διάστημα 3 ετών το 60% των περιπτώσεων λεύκανσης εμφανίζει κάποιου βαθμού υποτροπή, ενώ υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό δοντιών στα οποία η λεύκανση διατηρείται μόνο για ένα έτος. Οι κύριοι ένοχοι για την αλλοίωση του αποτελέσματος της λεύκανσης είναι η κατανάλωση τροφίμων και ποτών με έντονες χρωστικές ουσίες (π.χ. κεράσια, παντζάρια, κόκκινο κρασί, καφές), το κάπνισμα, καθώς και η ίδια η ποιότητα των δοντιών. Κάνοντας έναν καλό καθαρισμό και κατόπιν μια επανάληψη της λεύκανσης ανά εξάμηνο, το λευκό χρώμα αυξάνεται σταδιακά και το αποτέλεσμα της λεύκανσης γίνεται πιο σταθερό.
8 μύθοι και 8 αλήθειες που πρέπει να γνωρίζεις για τη λεύκανση
Καιρό τώρα σκέφτεσαι πως εάν έκανες τελικά λεύκανση στα δόντια σου, το χαμόγελό σου θα έδειχνε πιο λαμπερό. Τα δόντια σου θα ήταν πιο υγιή καθώς θα έδιωχνες όλους τους κίτρινους και μαύρους λεκέδες που έχουν σχηματιστεί στην επιφάνεια των δοντιών σου από το κάπνισμα και από μερικά ισχυρά φαγητά (φαγητά με ιδιαίτερη οξύτητα). Φοβάσαι όμως να το τολμήσεις γιατί οι απόψεις που εκφράζονται συνήθως για αυτό το θέμα είναι πολύ διαφορετικές και συχνά αντίθετες μεταξύ τους.
Ποια είναι η αλήθεια λοιπόν για τη λεύκανση; Ποιες ανακρίβειες κυκλοφορούν κάνοντάς μας να σχηματίζουμε εσφαλμένη εντύπωση για αυτό το θέμα;
Μύθος 1
Είναι μόνιμο το αποτέλεσμα της λεύκανσης.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνιμο. Αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εξαρτάται από τις επίκτητες διατροφικές συνήθειες του ανθρώπου, τσάι, κόκκινο κρασί, καφέ, συνεχής λήψη σιδήρου, κάπνισμα, κόκα κόλα.
Μύθος 2
Μπορώ να επιλέξω για τα δόντια μου ό,τι λευκό θέλω.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο βαθμός της λευκότητας των δοντιών εξαρτάται από τις επίκτητες διατροφικές συνήθειες του ατόμου. Είναι μεγαλύτερο το αποτέλεσμα σε καπνιστές και γενικά σε ανθρώπους που έχουν έντονες δυσχρωμίες από χρωστικές.
Μύθος 3
Για να έχω μόνιμα λευκό χαμόγελο θα πρέπει να επαναλαμβάνω συνεχώς τη λεύκανση.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Οι λευκάνσεις καλό είναι να γίνονται μια φορά το χρόνο και αυτό φυσικά υπό την εποπτεία του οδοντίατρου.
Μύθος 4
Όλα τα είδη λεύκανσης έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Οι λευκαντικές οδοντόκρεμες και τα λευκαντικά του εμπορίου αποδίδουν την ίδια λευκότητα με τη λεύκανση στον οδοντίατρο.
ΑΛΗΘΕΙΑ
H λεύκανση με laser στον οδοντίατρο σε συνδυασμό με «μασελάκια» για συνέχεια της λεύκανσης στο σπίτι αποδίδει το maximum.
Μύθος 5
Είναι ασφαλής μέθοδος όταν γίνεται χωρίς την επίβλεψη του οδοντίατρου.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Είναι ασφαλής μέθοδος όταν γίνεται με την επίβλεψη του οδοντίατρου γιατί όταν επαναλαμβάνεται σε μεγαλύτερη συχνότητα από την επιτρεπόμενη τότε κατ’ εξαίρεση μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην αδαμαντίνη.
Μύθος 6
Γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις δοντιών.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Δεν γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις π.χ. όταν υπάρχουν σφραγίσματα πρόσθια ή πρόσθιες προσθετικές εργασίες, στεφάνες, γέφυρες σε συνδυασμό με φυσικά δόντια.
Μύθος 7
Δεν δημιουργεί ποτέ ευαισθησία.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Δεν είναι πάντα ανώδυνη. Μπορεί να δημιουργήσει σε ορισμένα άτομα ευαισθησία στα δόντια τους όταν τα δόντια έχουν υποστεί κατάγματα ή έχουν εκτεθειμένες ρίζες. Σε αυτήν την περίπτωση η ευαισθησία αυτή σταματάει αμέσως μόλις σταματήσει η λεύκανση.
Μύθος 8
Δεν μπορώ να έχω μόνιμα λευκό χαμόγελο.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Μπορώ να έχω μόνιμα λευκό χαμόγελο βεβαίως με όψεις ρητίνης σε ένα ραντεβού ή όψεις πορσελάνης σε περισσότερα
Μεταλλική γεύση στο στόμα: Τι την προκαλεί
Η μεταλλική γεύση στο στόμα είναι μια ανωμαλία της αίσθησης της γεύσης, που υποδηλώνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες που μπορεί να δημιουργήσουν μια μεταλλική γεύση στο στόμα μας:
Προβλήματα του στόματος και της ρινικής κοιλότητας
Τα προβλήματα στο στόμα και τα δόντια μπορεί να αλλοιώσουν την αίσθηση της γεύσης. Ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα, τερηδόνα και αποστήματα μπορεί να παράγουν άσχημη γεύση στο στόμα σας που μπορείτε να τη βιώσετε ως μεταλλική γεύση. Οι λοιμώξεις των παραρρινίων κόλπων και φάρμακα ή ασθένειες που προκαλούν ξηρότητα του στόματος, όπως ο ομαλός λειχήνας (χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια) και σύνδρομο ξηρότητας, μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε μια μεταλλική γεύση. Ομοίως, η ξηροστομία που συνοδεύει τη διαδικασία της γήρανσης, μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές της γεύσης.
Ασθένειες του νευρικού συστήματος
Οι διαταραχές του νευρικού συστήματος μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές της γεύσης. Το πρόβλημα μπορεί να βρίσκεται στον εγκέφαλο ή οπουδήποτε αλλού κατά μήκος των περιφερικών νεύρων που ελέγχουν τις αισθήσεις της γεύσης και της οσμής. Επειδή η γεύση και η οσμή συμπληρώνουν η μία την άλλη, μια διαταραχή της όσφρησης μπορεί να εκληφθεί ως ανωμαλία στην αίσθηση της γεύσης. Όγκοι, φλεγμονώδεις ασθένειες και αυτοάνοσα νοσήματα που επηρεάζουν το κεντρικό ή περιφερικό νευρικό σύστημα μπορεί να σχετίζονται με μια μεταλλική γεύση στο στόμα.
Εγκυμοσύνη
Οι μεταβολές στις ορμόνες που συνοδεύουν την εγκυμοσύνη, προκαλούν την μεταλλική γεύση που αισθάνονται ορισμένες έγκυες κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου.
Αλλεργίες
Οι αλλεργίες προκαλούν μια μεταλλική γεύση στο στόμα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε άμεσες τοπικές επιδράσεις στη γεύση και την οσμή όπως η ρινική καταρροή ή η βουλωμένη μύτη ή η απελευθέρωση της ισταμίνης που προκαλείται από αλλεργική αντίδραση.
Φάρμακα
Ορισμένα φάρμακα που αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι βακτηριακές λοιμώξεις, προβλήματα της καρδιάς και αρτηριακή πίεση, καρκίνος, υπερθυρεοειδισμός, αρθρίτιδα, διαβήτης, καούρα, γλαύκωμα, οστεοπόρωση και αϋπνία, μπορεί να προκαλούν μεταλλική γεύση.
ΠΟΙΑ ΦΑΓΗΤΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΛΕΚΕΔΕΣ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ
Τα φαγητά - ποτά - ροφήματα λοιπόν που αφήνουν λεκέδες στα δόντια μας, είναι τα εξής:
Τσάι
Αν και το τσάι κάνει καλό και θεωρείτε από τα κορυφαία ροφήματα για την υγεία μας, δεν αποτελεί και την καλύτερη επιλογή για να μπορέσετε να έχετε λευκά δόντια...
Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα με το μαύρο τσάι.
Να φανταστείτε ότι λεκιάζει τα δόντια μας περισσότερο από τον καφέ!
Καφές
Και ο καφές είναι υπεύθυνος για το λέκιασμα των δοντιών.
Τσιγάρο
Το τσιγάρο βέβαια αποτελεί αρκετά ανθυγιεινή συνήθεια και βλάπτει πάρα πολύ και πιστεύουμε πως αυτό με το λέκιασμα των δοντιών είναι το τελευταίο...
Ο καπνός που παίρνουμε μέσα μας, περιέχει πίσσα και νικοτίνη που κατακάθονται με τον καιρό στα δόντια μας και αυτές οι ουσίες στην ουσία είναι υπεύθυνες για το λέκιασμά τους.
Αν κόψουμε το κάπνισμα γλιτώνουμε από πολλούς "μπελάδες"...
Σάλτσες
Πολλές σάλτσες, αν και δίνουν γεύση στο φαγητό, πολλές από αυτές, μας λεκιάζουν τα δόντια.
Αυτά κυρίως με αυτές που έχουν "έντονα χρώματα". Κάποια παραδείγματα τέτοιων: σάλτσα τομάτας, σόγιας, κάρυ, κλπ
Κρασί
Αν και από τα πιο υγιεινά ποτά, το κόκκινο κρασί κυρίως μας αποτρέπει να έχουμε λευκά δόντια, μιας και αφήνει ισχυρό λεκέ επάνω τους.
Παρόλα αυτά και το λευκό κρασί δεν είναι αθώο, αλλά μας λεκιάζει λιγότερο τα δόντια από το κόκκινο.
Φρούτα που έχουν ζωμούς με έντονο χρώμα
Όπως τα βατόμουρα, τα μούρα, κεράσια, κλπ
Αναψυκτικά
Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε ότι τα αναψυκτικά βλάπτουν. Τα οξέα των αναψυκτικών και οι χρωστικές επηρεάζουν τα δόντια μας και είναι υπεύθυνα στο να τα λεκιάζουν.
Ακόμα και τα "άχρωμα" αναψυκτικά δημιουργούν προβλήματα και αποτρέπουν να έχουμε λευκά δόντια, κυρίως εξαιτίας των οξέων που περιέχουν.
Ζαχαρωτά με έντονο χρώμα
Διάφορες καραμέλες, ζαχαρωτά, τσίχλες, κλπ που αφήνουν χρώμα ακόμα και στη γλώσσα μας, είναι ότι χειρότερο για τα δόντια μας.
Προς αποφυγή λεκέδων επάνω τους, είναι απαραίτητο να τα αποφεύγουμε.
Τώρα, πολλά από τα παραπάνω φυσικά δεν χρειάζεται να τα αποφύγουμε, αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι από τα εξής ώστε να κάνουμε την ελάχιστη ζημιά:
1) να πίνουμε με καλαμάκι
2) αν πρόκειται για ρόφημα-ποτό να καταπίνουμε απευθείας χωρίς να το κάνουμε... βόλτες μέσα στο στόμα μας!
3) να ξεπλένουμε με νερό μετά την κατανάλωσή τους ή ακόμα καλύτερα να βουρτσίζουμε τα δόντια μας μερικές φορές!
Αυτές λοιπόν είναι κάποιες από τις τροφές που είναι υπεύθυνες για το λέκιασμα των δοντιών και μας αποτρέπουν να έχουμελευκά δόντια.
Αν προσέχουμε λιγάκι, δεν θα έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα.
ΚΑΥΣΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΟΔΥΝΙΑ
Με τον όρο γλωσσοδυνία (οδύνη της γλώσσας) εννοούμε την κατάσταση κατά την οποία η γλώσσα πονάει.Σε πολλές περιπτώσεις,ο πόνος είναι καυστικός.Ο ασθενής παραπονείται ότι αισθάνεται καυτό πιπέρι στην γλώσσα του.
Περίπου τα τρία τέταρτα των ασθενών είναι γυναίκες στην εμμηνόπαυση ή μετά την εμμηνόπαυση,με μέση ηλικία τα 50 έτη.
Το σύμπτωμα της καυσαλγίας εμφανίζεται συνήθως απότομα.Μπορεί να συνυπάρχει και αλλοιωμένη γεύση ή μερική απώλεια της γεύσης.Η αίσθηση του καυστικού πόνου συνήθως αρχίζει κατά το μεσημέρι και αυξάνεται σε ένταση τις απογευματινές ώρες
Τα τοπικά στοματολογικά νοσήματα που μπορεί να αποτελούν την αιτία της γλωσσοδυνίας είναι ο λειχήνας,η καντιτίαση,η υπερβολική χρήση καυστικών στοματοπλυμμάτων,η ανάπτυξη γαλβανικών ρευμάτων μεταξύ δυο διαφορετικών μετάλλων στο στόμα, κ.α.
Τα συστηματικά νοσήματα που μπορούν να εκδηλωθούν στο στόμα με αίσθημα καψίματος,ερεθισμού ή τσουξίματος είναι κυρίως η σιδηροπενική αναιμία,η αναιμία από έλλειψη βιταμίνης Β12,και άλλες καταστάσεις.Η εκάστοτε κατάλληλη θεραπεία του τοπικού ή συστηματικού νοσήματος θα έχει ως αποτέλεσμα την ύφεση και την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων στην γλώσσα.
Υπάρχει όμως και η ιδιοπαθής γλωσσοδυνία όπου κλινικά η γλώσσα είναι απόλυτα φυσιολογική,ενώ οι ασθενείς μπορεί να εκδηλώνουν κατάθλιψη ή υπερευαισθησία ως αποτέλεσμα του συμπτώματος της καυσαλγίας.Η αντιμετώπιση της ιδιοπαθούς γλωσσοδυνίας είναι δύσκολη έως και απογοητευτική.Σε ορισμένες περιπτώσεις το σύμπτωμα υποχωρεί σταδιακά ή αυτόματα,μετά από μήνες ή χρόνια.Σε πολλές όμως περιπτώσεις,η γλωσσοδυνία διαρκεί για όλη την ζωή.
Ο Οδοντίατρος αφού ελέγξει πλήρως τον ασθενή και αποκλείσει την περίπτωση ύπαρξης άλλου νοσήματος,θα καθησυχάσει τον ασθενή ότι η ιδιοπαθής γλωσσοδυνία είναι καλοήθης κατάσταση και δεν αποτελεί σύμπτωμα καρκίνου του στόματος.
Νέα
ΞΥΡΟΣΤΟΜΙΑ
2014-12-11 11:46Ερωτήσεις και Προτάσεις
2014-12-07 18:46
Θα θέλατε να μας κάνετε ερωτήσεις σχετικά με τις υπηρεσίες που έχουμε στη διάθεσή σας; Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας και θα σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατόν. Εκτιμούμε τα σχόλιά σας, γιατί πιστεύουμε ότι θα μας βοηθήσουν στο να συνεχίσουμε να σας εξυπηρετούμε με τον καλύτερο δυνατό...
Καλώς ήρθατε στην νέα μας ιστοσελίδα!
2014-12-07 18:45
Θα θέλαμε να σας ανακοινώσουμε την έναρξη της νέας ιστοσελίδας μας. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για όλα τα τελευταία δελτία ειδήσεων και τις υπηρεσίες. Πρωταρχικός μας στόχος είναι να σας κρατήσουμε ενημερωμένους με τις πιο πρόσφατες και τις προσεχείς εκδηλώσεις στις οποίες συμμετέχουμε....
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ;
.jpg)
Θα πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο σωστά η όχι περιποιούμαστε το στόμα μας.Μιλώντας ειλικρινά θα παραδεχτούμε ότι η φροντίδα του στόματος γίνεται συνήθως πρόχειρα και αυτό μόνο για αισθητικούς ή κοινωνικους λόγους.
Οι δυο πλέον συχνές στοματικές παθήσεις είναι η τερηδόνα και η ουλίτιδα.Την τερηδόνα την αντιλαμβανόμαστε συνήθως όταν είναι σε προχωρημένη κατάσταση.Όταν θα έχει είδη προκίψει μια μεγάλη κοιλότητα ή το δόντι θα πονάει.Πολλές φορές είναι είδη αργά και το δόντι θα πρέπει να απονευρωθεί. Υπάρχουν δε και περιπτώσεις τερηδονικών βλαβών που δεν εντοπίζονται παρα μόνο από τον οδοντίατρο με κλινικό ή ακτινογραφικό έλεγχο π.χ στις επιφάνειες που έρχονται σε επαφή τα δόντια μεταξύ τους.
Η ουλίτιδα αν αφαιθεί χωρίς θεραπεία θα εξελιχτεί σε περιοδοντίτιδα,η οποία είναι μια πάθηση όλων των στηρικτικων ιστων των δοντιών.Τα δόντια κουνιούντε και τα χάνουμε.
Συνεπώς ο επανέλεγχος της στοματικής υγείας από τον οδοντίατρο καθίσταται η πλέον ασφαλής προφύλαξη.
Εκτός των δύο άνω συνηθέστερων βλαβών στο στόμα είναι δυνατόν σπανιότερα να εντοπίζονται και άλλες βλάβες
Ιογενείς λοιμώξεις (π.χ.ερπητικές βλάβες ,AIDS)
Βακτηριακές λοιμώξεις (π.χ φυματίωση,σύφιλη)
Μυκητιάσεις
Νοσήματα αίματος (π.χ αναιμίες,ουδετεροπενία)
Νοσήματα δέρματος (π.χ πέμφιγα,ψωρίαση)
Αβιταμινώσεις
Αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ ερυθηματώδη λύκος)
Νοσήματα ενδοκρινών αδένων (π.χ σακχαρώδης διαβήτης)
Προκαρκινικές βλάβες (π.χ λευκοπλακία,ερυθροπλακία)
Νεοπλάσματα
Βλάβες από άλλα αίτια θερμικά ,φάρμακα
Όλα αυτά μπορεί ο εκπαιδευμένος οδοντίατρος να τα διαγνώσει στο στόμα.Μάλιστα συχνά πρώτα εκδηλώνονται εκεί ή περιορίζονται οι βλάβες σε ενδοστοματικές αν αντιμετοπιστούν έγκαιρα.Γίνεται λοιπόν ε΄θκολα αντιληπτή η σημασία της διαγνωσης τέτοιων παθήσεων σε όσο πρωιμότερο στάδιο είαναι αυτό εφικτό.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΟΝΤΑΚΙ ΤΟΥ;
Να κτυπήσει ένα παιδί τα δόντια του και κυρίως τα πρόσθια,είναι κάτι που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και δυστυχώς αυτό δεν γίνεται και τόσο σπάνια.
Από ένα χτύπημα στην περιοχή της στοματικής κοιλότητας μπορούμε να έχουμε πολλές εκβάσεις.Από το να μην συμβεί τίποτα το ανησυχητικό,μέχρι το δόντι να σπάσει,να νεκρωθεί ή να φύγει τελείως από την θέση του.
Τι θα μπορούσατε να κάνετε άμεσα,εσεις οι γονείς,στην άτυχη περίπτωση ενός τραυματισμού του παιδιού σας;
Το πιο σημαντικό είναι να μην χάσετε την ψυχραιμία σας
1.Παρατηρήστε την περιοχή που έχει τραυματιστεί.Αν υπάρχει αιμορραγία,σκουπίστε με απαλές κινήσεις με μια αποστειρωμένη γάζα ώστε να έχετε ένα καθαρό οπτικό πεδίο.
2.κοιτάξτε αν κάποιο απο τα δοντάκια του παιδιού έχει σπάσει.
3.Με πολύ ελαφρές κινήσεις δοκιμάστε να δείτε αν το χτυπημένο ή τα χτυπημένα δόντια κουνιούνται.
4.Παρατηρείστε αν η περιοχή των ούλων,γύρω από το χτυπημένο δόντι,αιμορραγεί και αν λείπει κάποιο από τα δόντια του παιδιού.
5.Επικοινωνήστε αμέσως με τον οδοντίατρο και δώστε του την εικόνα του τραύματος του παιδιού σας.Αναφέρετε την ηλικία του παιδιού και αν το τραυματισμένο δόντι είναι νεογιλό(παιδικό) ή μόνιμο (το έχει αλλάξει).
Στην δυσάρεστη περίπτωση που παρατηρήσετε ότι κάποιο δόντι έχει πεταχτεί από το στόμα του παιδιού ολόκληρο (ακέραιο),μαζί με την ρίζα του τότε ακολουθείστε την παρακάτω διαδικασία:
-Ξεπλύνετε το δόντι με σκέτο άφθονο κρύο νερό της βρύσης.
_Ξανατοποθετήστε το στην θέση του και δώστε στο παιδί να δαγκώσει ένα κομμάτι καθαρό βαμβάκι.Αν κάτι τέτοιο είναι αδύνατον,τοποθετήστε το δόντι σε μικρό δοχείο το οποίο να σφραγίζει καλά μέσα σε φυσιολογικό ορό(αν είναι δυνατόν) ή φρέσκο γάλα.
Σε όλες τις περιπτώσεις χρειάζεται να επισκευτεί το παιδί τον οδοντίατρο το ταχύτερο δυνατό (μισή έως δυο το πολύ ώρες) πηγαίνοντας βέβαια και το δόντι.Μετά την παρέλευση δυο ωρών και για όση επιπλέον καθυστέρηση,η πιθανότητα για την σωτηρία του δοντιού μειώνεται σημαντικά.
ΤΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ;
1)ΤΕΡΗΔΟΝΕΣ ΣΤΑ ΝΕΟΓΙΛΑ
Τα πρώτα παιδικά δοντάκια ανατέλλουν κατά μέσον όρο στην ηλικία 6-9μηνών.Ενώ η ολοκλήρωση του νεογιλού φραγμού γίνετε στην ηλικία 2,5-3 ετών.Στο διάστημα αυτό είναι πολύ πιθανό να εμφανιστούν τερηδόνες στα νεογιλά,από την χρήση του μπιμπερό στο κρεβάτι κατά την διάρκεια του ύπνου (όταν μάλιστα βάζουμε ζάχαρη ή μέλι στο γάλα,τα δόντια του παιδιού καταστρέφονται με ταχύτατους ρυθμούς) από την χρήση γλυκών,από την έλλειψη στοματικής φροντίδας και από την συχνή λήψη φαρμάκων που περιέχουν ζάχαρη π.χ. τα αντιβιοτικά σε σιρόπι.
2) ΠΟΝΟΙ ,ΦΑΓΟΥΡΑ ΣΤΑ ΟΥΛΑ ΚΑΙ ΟΥΛΙΤΙΔΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Είναι φυσιολογικές ενοχλήσεις των ούλων ενός παιδιού,όταν ανατέλλουν τα πρώτα παιδικά δόντια.Στα σημεία εκείνα τα ούλα εμφανίζονται πιο κόκκινα,φουσκωμένα και σκληρά.Το παιδί βάζει συχνά το χέρι στο στόμα,έχει γκρίνια και εμφανίζει σιελόροια.Μπορούμε να δώσουμε στο παιδί ειδικά αντικείμενα από σκληρό πλαστικό μη τοξικά για να δαγκώσει.Η ενόχληση υποχωρεί όταν το νεογιλό δόντι αρχίσει να βγαίνει στο στόμα.
3) ΚΥΣΤΕΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Σπάνια συναντάμε στα ούλα του παιδιού της κύστες αυτές,στα σημεία που πρόκειται να ανατείλει ένα παιδικό δόντι.Πρόκειται για μικρά εξογκώματα με σκούρο χρώμα σαν μελανιές,που είναι μαλακά στην σύσταση.Δεν πονάνε και αποτελούνται από τους θυλάκους (σακουλάκια) που φιλοξενούν τα νεογιλά και δεν μπόρεσαν να απορροφηθούν.Συνήθως οι κύστες ανατολής ανοίγουν μόνες και το πρόβλημα σταματάει εκεί.
4)ΣΤΟΜΑΤΙΤΙΔΕΣ
Η πιο κοινή είναι η ερπιτική ουλοστοματίτιδα η οποία συνοδεύεται και από μια γενικότερη κακουχία του παιδιού με πυρετό,πονόλεμο.Ο βλεννογόνος του στόματος είναι κατακόκκινος και φουσκωμένος με μικρές φυσαλίδες ή πληγές
5) ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ
Η ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ
Η μυκητίαση του στόματος οφείλεται σε διάφορα στελέχη του μύκητα Candida γι’αυτό και συνήθως αναφέρεται ως καντιτίαση.
Ο παραπάνω μύκητας σαπροφυτεί στο στόμα και τον γαστρεντερικό σωλήνα και προκαλεί ασθένεια την καντιτίαση,σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω από ειδικές συνθήκες.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η καντιτίαση στο στόμα μπορεί να αποτελεί την πρώτη εκδήλωση άλλης υποκείμενης νόσου.
Διάφοροι τοπικοί και γενικοί παράγοντες προάγουν και συμβάλουν στην ανάπτυξη καντιτίασης στο στόμα.
Οι τοπικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την ξηροστομία,την λήψη αντιβιοτικών και κορτικοστεροειδων,το κάπνισμα κ.α. Φάρμακα τα οποία έχουν ως παρενέργεια την ξηροστομία,όπως ηρεμιστικά και αντιϋπερτασικά μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καντιτίασης.
Επίσης μη καθαρές οδοντοστοιχίες και οδοντοστοιχίες που δεν εφαρμόζουν καλά και προκαλούν κατακράτηση τροφής και μικροτραυματισμούς του βλεννογόνου αποτελούν σημαντικούς προδιαθεσικούς παράγοντες για ανάπτυξη καντιτίασης στο στόμα.
Στους γενικούς παράγοντες περιλαμβάνονται η εγκυμοσύνη,ο σακχαρώδη διαβήτης,ενδοκρινικές διαταραχές,αναιμίες,
Καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας και ανοσοκαταστολής, AIDS.
O ασθενής μπορεί να παραπονεθεί για έντονο πόνο και κάψιμο,για κακή γεύση,απότομη εμφάνιση ξηροστομίας,δυσκαταποσία.Γενικά τα συμπτώματα εξαρτώνται από την μορφή και την βαρύτητα της μυκητίασης.
Χαρακτηριστική είναι η οξεία ερυθηματώδης καντιτίαση μετά από τη λήψη αντιβιοτικών ευρέωςφάσματος
η οποία χαρακτηρίζεται από λεία,εξέρυθρη και επώδυνη γλώσσα.
Η ψευδομεμβρανώδης καντιτίαση αποτελεί άλλη σημαντική μορφή καντιτίασης,η οποία χαρακτηρίζεται από λευκές ή υποκίτρινες ψευδομεμβράνες.
Η συγχειλίτιδα στις γωνίες του στόματος αποτελεί μια ακόμη μορφή καντιτίασης.Εμφανίζεται πολλές φορές μαζί με ερυθηματώδη καντιτίαση.Χαρακτηρίζεται από πόνο κατά την διάνοιξη του στόματος.
Η καντιτίαση μπορεί να θεραπευτεί με διάφορα τοπικά και συστηματικά αντιμυκητιασικά φάρμακα.Είναι όμως απαραίτητο και εξαιρετικά σημαντικό να διερευνηθεί,ώστε να αντιμετωπιστεί έγκαιρα η τυχόν υποκείμενη νόσος που υποκρύπτεται ή ο προδιαθεσικός παράγοντας που έχει συμβάλει στην ανάπτυξη της καντιτίασης.
Η ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ, ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗΝ
Όλοι μας μπορεί σε κάποια στιγμή της ζωής μας να εμφανίσουμε ξηροστομία και μάλιστα σε περιπτώσεις που είμαστε νευρικοί,σε υπερένταση ή σε κατάσταση στρές.Όμως,αν η ξηροστομία επιμένει και εξελιχθεί σε φαινόμενο διάρκειας,είναι πολύ ενοχλητική και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας.Η ξηροστομία δεν είναι μια φυσιολογική εξέλιξη ή συνέπεια της γήρανσης του οργανισμού και γι’αυτό αν πιστεύετε ότι έχετε ξηροστομία πρέπει να δείτε τον οδοντίατρο ή τον γιατρό σας γιατί υπάρχουν μέσα και τρόποι ανακούφισης.
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ:
· Μία αίσθηση ξηρότητας και συγκόλλησης στο στόμα
· Προβλήματα στην μάσηση,στην κατάποση,στην γεύση ή στην ομιλία.
· Μία αίσθηση καψίματος στο στόμα
· Ξηρότητα στο λαιμό και στον φάρυγγα
· Ρωγμές,σκασίματα στα χείλη
· Αίσθηση ξηρότητας και σκληρότητας στην γλώσσα
· Μικρές πληγές με πόνο σε διάφορα σημεία του στόματος
Η ξηροστομία αυξάνει τις πιθανότητες τερηδονισμού των δοντιών.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ;
Η ξηροστομία εμφανίζεται όταν δεν λειτουργούν σωστά οι αδένες που παράγουν σάλιο στο στόμα.Λόγοι που μπορούν να μην λειτουργούν σωστά οι σιελογόνοι αδένες είναι οι εξής:
1. Οι παρενέργειες μερικών φαρμάκων
Πάνω από 400 φάρμακα προκαλούν ξηροστομία όπως αντιυπερτασικά και τα αντικαταθλιπτικά.
2. Διάφορα νοσήματα
Ασθένειες όπως το σύνδρομο Sjoegren (μια μορφή αρθρίτιδας), το AIDS, ο διαβήτης και η νόσος του Parkinson,μπορεί να προκαλέσουν ξηροστομία.
3. Ακτινοθεραπεία
4. Νευρολογικές βλάβες
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ;
Η θεραπεία της ξηροστομίας εξαρτάται από την αιτία που την προκαλεί και γι’αυτό πρέπει να σας ο γιατρός ή ο οδοντίατρος σας για να καθορίσει την αιτία.Αν το πρόβλημα οφείλεται σε φάρμακα,μπορεί ο γιατρός να αλλάξει αυτά τα φάρμακα ή να ρυθμίσει την δοσολογία τους.Μπορεί επίσης να χορηγηθεί ένα φαρμακευτικό σκεύασμα τεχνητού σάλιου που θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε υγρό το στόμα σας.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ;
· Να πίνετε συχνά νερόή ποτά χωρίς ζάχαρη
· Να αποφεύγετε τα ποτά με καφεϊνη (καφέ,τσάι,ποτά τύπου cola)
· Να πίνετε νερό όταν τρώτε.Έτσι διευκολύνεται η μάσηση και η κατάποση.
· Να μασάτε τσίχλες,χωρίς ζάχαρη ή σκληρές καραμέλες χωρίς ζάχαρη,που ενεργοποιούν την ροή του σάλιου στο στόμα
· Μην καπνίζετε και μην πίνετε οινοπνευματώδη
· Αποφύγεται τα καρυκεύματα ή αλμυρές τροφές διότι προκαλούν πόνο όταν υπάρχει ξηροστομία
· Να βουρτσίζετε τα δόντια σας τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα με φθοριούχα οδοντόκρεμα
· Να αποφεύγετε τις συγκολλητικές και με ζάχαρη τροφές.Όταν τις καταναλώνετε να βουρτσίζετε αμέσως τα δόντια σας.
ΒΡΥΓΜΟΣ Ή ΣΦΙΞΙΜΟ ΔΟΝΤΙΩΝ
Φυσιολογικά τα δόντια μας έρχονται σε επαφή μόνο κατά την διάρκεια της μάσησης,έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η διάτμηση της τροφής και να αρχίσει η κατάποση.Επομένως,αν αθροίσει κανείς το χρονικό διάστημα που συνολικά τρώμε κατά την διάρκεια της ημέρας,τα δόντια μας φυσιολογικά πρέπει να έρχονται σε επαφή το πολύ μία ώρα καθημερινά.Πολλοί ασθενείς όμως σφίγγουν ή τρίζουν τα δόντια τους πέρα από τις ώρες της μάσησης,για παράδειγμα όταν εργάζονται,ακόμα και χωρίς ιδιαίτερο λόγο.Ακόμα,πολλοί άνθρωποι τρίζουν τα δόντια τους κατά την διάρκεια του νυχτερινού ύπνου.
Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που οι γονείς ή ο σύντροφος αναφέρουν τον έντονο θόρυβο που ακούγεται από το μέλος της οικογένειας που τρίζει τα δόντια κατά την διάρκεια του ύπνου του.
Πού οφείλεται;
Το άγχος και η συναισθηματική φόρτιση είναι ίσως ο κυριότερος επιβαρυντικός παράγοντας του βρυγμού.Είναι γεγονός ότι πολλοί ασθενείς αναφέρουν πως όταν εκνευρίζονται ή στεναχωρούνται αισθάνονται πως πιέζουν περισσότερο τα δόντια τους.Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες που έχουν αναφερθεί είναι ορισμένα φάρμακα,καθώς και πιθανή γενετική προδιάθεση.
Τι επιπτώσεις έχει;
Το σφίξιμο των δοντιών έχει σαν αποτέλεσμα την υπερφόρτιση ολόκληρου του στοματογναθικού συστήματος και συγκεκριμένα των δοντιών,των μασητήριων μυών,δηλαδή των μυών που είναι υπεύθυνοι για την κίνηση της κάτω γνάθου και της κροταφογναθικής διάρθωσης,δηλαδή της άρθρωσης γύρω από την οποία πραγματοποιείται η κίνηση της κάτω γνάθου.
Ο ι επιπτώσεις στα δόντια είναι οι διαφόρου βαθμού αποτριβές των οδοντικών επιφανειών.Οι οδοντικές αποτριβές είναι συχνά τόσο εκτεταμένες ώστε η αποκατάσταση των δοντιών είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μόνο με προσθετικές εργασίες δηλαδή με στεφάνες και γέφυρες.Μερικές φορές το σφίξιμο ή τρίξιμο των δοντιών έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της κινητικότητας τους,ιδιαίτερα αν τα δόντια είναι περιοδοντικά βεβαρημένα.
Στους μασητήριους μύες το σφίξιμο των δοντιών έχει σαν αποτέλεσμα την υπερλειτουργία τουςΣτους περισσότερους ανθρώπους η μυϊκή αυτή καταπόνηση εκδηλώνεται σαν πονοκέφαλος και πόνος στο πρόσωπο.Επίσης,συχνά ο ασθενής αισθάνεται κόπωση στους μύες αυτούς το πρωί όταν ξυπνάει,συνοδευόμενο από μειωμένη ικανότητα για πλήρη διάνοιξη του στόματος.Τις περισσότερες φορές το στόμα δεν ανοίγει αρκετά λόγω πόνου,ο οποίος περιορίζει την κινητικότητα της κάτω γνάθου.Οι ασθενείς αναφέρουν ότι δεν μπορούν να μασήσουν σκληρές τροφές και έχουν καθημερινούς έντονους πονοκεφάλους.
Οι επιπτώσεις από την υπερφόρτιση των αρθρώσεων είναι οι θόρυβοι.Οι θόρυβοι αυτοί ακούγονται κάθε φορά που ο ασθενής κινεί την κάτω γνάθο,όπως συμβαίνει κατά την μάσηση και την ομιλία.Οι θόρυβοι αυτοί δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύονται από πόνο.
Πως θεραπεύεται;
Δεν υπάρχει θεραπεία για τον βρυγμό.Σκοπός είναι ο έλεγχος των υπέρμετρων καταστρεπτικών δυνάμεων που αναπτύσσονται.Αυτό επιτυγχάνεται με την κατασκευή εξατομικευμένου νάρθηκα.Ο νάρθηκας αυτός φοριέται το βράδυ έτσι ώστε να χαλαρώνει τους μύες και να αποσυμφορίζει την άρθρωση.Επίσης,προστατεύει τα δόντια καθώς είναι κατασκευασμένος από υλικό μαλακότερο από ότι τα δόντια μας και επομένως φθείρεται αυτός και όχι αυτά.
Η κατασκευή και ρύθμιση του νάρθηκα αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του οδοντιάτρου,καθώς υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη νάρθηκα και ανάλογα με την περίπτωση επιλέγεται ο κατάλληλος τύπος.Επίσης η λανθασμένη ρύθμιση του μπορεί να χειροτερέψει τα συμπτώματα του ασθενούς.